Panoramaroute

Vandaag hadden we nog niets op de planning staan. We hebben redelijk uit kunnen slapen en zijn daarna naar de receptie gegaan waar een vrouw met ons de plannen ging doornemen. We wilden sowieso de Panoramaroute een keer rijden en uiteraard het Krugerpark in. Er is hier een gate van het Krugerpark om de hoek, dus we dachten dat we daar vandaag beter konden starten, omdat we gisteren ook al de hele dag in de auto hadden gezeten. De mevrouw raadde ons echter aan om vandaag toch maar de Panoramaroute te rijden, omdat het al zo laat in de ochtend was. We besloten dus om vandaag de Panoramaroute te rijden en morgen vroeg op te staan, zodat we rond 6 uur in het Krugerpark kunnen zijn, wanneer de beesten nog actief zijn. We reden richting Graskop, waar we eventueel ook nog konden besluiten om een andere kant uit te gaan om naar andere bezienswaardigheden te kijken, waar een heldere lucht niet noodzakelijk voor was. De lucht was echter strakblauw, dus we besloten richting God’s Window te gaan, een uitzichtpunt, waarvandaan je ver over het Krugerpark tot in Mozambique zou moeten kunnen kijken. Daar aangekomen was het erg druk met toeristen, waaronder veel Nederlanders. Er waren meerdere uitzichtpunten met een mooi uitzicht, maar indrukwekkend was het niet. Het zal wel niet helder genoeg geweest zijn. Na nog een aantal stopplekken met uitzicht op watervallen, waar overal een klein bedrag werd gevraagd (minder dan een euro), kwamen we langs nog een bord ‘View Point’. Toen we hier de onverharde afslag namen zagen we dat er ook een klein restaurantje was. Na over een klein onverhard bruggetje te zijn gereden kwamen we bij dit restaurantje.

 Het bleek niet meer dan een bamboehutje met een braai (BBQ). Het eten was heerlijk, we kregen Boerewors (een BBQworstje) met pap, Sheba en groenten van de dag. Sheba bleek een soort van tomatensausje te zijn met wat groente erdoorheen. Dit maakte de pap, die op zichzelf niet echt lekker was, goed te eten. Op dit, toch redelijk verlaten, plekje, werd het steeds drukker en op een gegeven moment zat het helemaal vol.

Boskombuis, waar we heerlijk gegeten hebben

Toen we terug wilden kwamen we bij het bruggetje een vrachtwagen tegen die er ook overheen wilde. Veel mensen hadden hun auto aan de overkant gelaten omdat ze er met de auto al niet overheen durfden, maar het bruggetje hield dus zelfs een vrachtauto. Weer verder op de Panoramaroute kwamen we over de Blyderivier. Deze rivier heeft een enorme kloof uitgesleten, de Blyde River Canyon. Er was weer een afslag met een slagboom voor een bezienswaardigheid. Het was ons nog niet helemaal duidelijk waar dit voor was, maar de entreeprijs was beduidend duurder dan waar we al geweest waren. Het moest dus iets bijzonders zijn. En dat was het ook: we kwamen uit bij de plek waar een andere rivier in de Blyde kwam en een hele mooie kloof had uitgeslepen. Via bruggetjes konden we ook de kloof oversteken. Erg mooi en zeker het hoogtepunt van de Panoramaroute.

Blyde River Canyon

Hierna kwamen we bij de drie rondavels, drie bergtoppen in de canyon die rond waren. Hier zagen we ook nog twee aapjes.

De drie rondavels

Hierna besloten we om terug te gaan richting Hazyview, omdat we anders door het donker moesten rijden (en dat met al dat overstekend wild). We zagen onderweg dat het gras verderop in de fik stond. En heel groot stuk was omgeven door rook. Op zich niet zo vreemd dat deze branden ontstaan met de hitte (het voelde echt alsof het 30 graden was, en dat in de winter) en de droogte, maar wel opmerkelijk dat er geen moeite werd gedaan om de brand te blussen: het stopt vanzelf wel weer ergens. Ook kwamen we nog langs de Lisbon-watervallen, die we op de heenweg niet gezien hadden omdat we toen een andere weg namen om God’s Window te zien.

Lisbon Falls

Deze watervallen waren ook erg mooi en we zijn blij dat we daar nog even gestopt zijn. Weer terug in Hazyview hebben we zelf eten gehaald voor de braai en hebben we bij het huisje lekker gegeten.